Over mij
Ik ben op 22 augustus 1992 geboren in het dorp Boekelo, in de buurt van Enschede. Toen ik vier jaar oud was ontstond mijn interesse voor Lego. Mijn vader had een doos bewaard van vroeger en gaf die aan mij om mee te spelen. Al snel bleek de hoeveelheid Lego niet genoeg en met verjaardagen en Sinterklaas had ik altijd maar één wens voor een cadeautje: Lego. Tot ongeveer mijn dertiende speelde ik bijna elke dag met Lego. Mijn collectie was inmiddels flink uitgebreid en ik kon behoorlijk grote projecten bouwen. Ik vond het geweldig zelf ideeën te bedenken én te bouwen met Lego, in het bouwen van een voorbeeld kon ik mijn inspiratie niet kwijt. Tijdens de middelbare school ontwikkelde ik mijn interesse voor sport, met name tennis en voetbal en ik ben met het schoolteam naar het WK volleybal voor scholieren in Sardinië (Italië), geweest. Toch ben ik tijdens mijn middelbare school ook altijd blijven tekenen. Ik wist daarom al vrij snel dat ik na mijn VWO diploma een studie met techniek en ontwerp wilde gaan volgen. Na een meeloopdag Bouwkunde op de TU in Eindhoven was ik meteen verkocht. In september 2010 ben ik begonnen aan mijn propedeuse. Het eerste jaar gaf me een goede indruk van het vervolg van de studie en ik wist vrij snel in welke richting ik in mijn bachelor wilde volgen: Architectuur & Techniek.
Naast het ontwerpproces spreekt detailleren me erg aan. Ik denk dat het zeer belangrijk is om tot in het kleinste detail te ontwerpen, want dit schaalniveau draagt in mijn ogen erg bij aan de indruk die je van een gebouw krijgt. Het spreekt me erg aan als het concept van een gebouw af te lezen is in het kleinste detail. Dit is in mijn ogen alleen mogelijk wanneer de architect hiermee vanaf het begin van het ontwerpproces rekening houdt. Naast nieuwbouw heb ik tijdens mijn bachelor ook mijn interesse in herbestemming ontwikkeld. Tijdens je studie kom je steeds meer in aanraking met de ‘echte’ bouwwereld en ga je nadenken over hoe je met de gebouwde omgeving om moet gaan. Ik zie herbestemming als een oplossing die niet alleen maatschappelijk verantwoord is, maar ook iets extra’s kan bieden ten opzichte van nieuwbouw. Ondanks dat prachtige panden leeg staan en een interessante oplossing voor toekomstige gebruikers zouden kunnen bieden kiezen we vaak voor nieuwbouw. Er zijn prachtige voorbeelden van kerken, die zijn omgebouwd tot woonruimtes met betaalbare prijzen en die in mijn ogen een behoorlijke meerwaarde voor het woongenot creëren ten opzichte van standaard (nieuwbouw) woonruimtes. Voor de architect ontstaat hier dan de uitdaging om na te denken over hoe we met zo’n bestaand pand om moeten gaan. Ik ben geïnteresseerd in vraagstukken als: ‘Hoe kan de waarde die een bestaand gebouw heeft samengaan met een verandering van functie?’. De verandering van functie heeft tot gevolg dat de architect iets moet toevoegen aan het gebouw. Hoe ziet deze toevoeging eruit, zoekt hij het contrast met de oorspronkelijke bebouwing of wil hij juist aansluiten? Hoe gaat hij om met de context van het gebouw? In mijn studie heb ik daarom bij enkele keuzeprojecten voor een herbestemmingsproject gekozen zodat ik mijn visie hierop kan ontwikkelen. Tijdens mijn eerste project in de master heb ik bijvoorbeeld gekeken hoe we door herbestemming de Limburgse Hoeve op een alternatieve manier kunnen gebruiken, zodat dit gebouwtype niet voor ons verloren gaat. Na het behalen van mijn bachelor wilde ik mijn studie graag in Eindhoven vervolgen en ben in februari 2014 gestart met mijn master Architecture. In september 2015 ben ik begonnen met mijn afstudeeropdracht. Het atelier Industrial Past & Future onderzoekt het industrieel erfgoed in Noord-Brabant en kijkt hoe we deze gebouwen kunnen herintegreren in de maatschappij. Na het onderzoek hebben fysieke ongemakken in 2016 ervoor gezorgd dat ik een tijdelijke pauze in heb moeten lassen om aan het herstel te werken. In september 2017 ben ik met hernieuwde energie aan de ontwerpopgave begonnen die ik in juli 2018 heb mogen afronden met een mooie 8.